امام علیه السلام فرمود: «تو برو رسالتخویش را اجرا بده . ما، دراین مکان، علامتی میگذاریم که گواه گفتار تو باشد . برو به نزد سید ابوالحسن، و بگو تا برخیزد و بیاید و آن مرد را بیاورد و فایده چندین ساله را از وی بگیرد و به دیگرافراد دهد تا بنای مسجد بنهند، و باقی وجوه را از رهق [7] به حوزهی اردهال پک پذیرایی ترحیم مشهد که ملک ما میباشد، بیاورد، و مسجد را کل نماید، و نصف رهق را بر این مسجد وقف کردیم که سالانه وجوه آن را بیاورند و صرف عمارت مسجد نمایند .
عموم را بگو تا بهاین موضع رغبت نمایند و عزیز بدارند و چهار رکعت نماز در این جا بگذارند: دو رکعت تحیت مسجد، در هر رکعتی، یک توشه «سورهی ثنا» و هفتتوشه سورهی « قُلْ هُوَ اللّهُ أَحَدٌ » بخوانند و تسبیح رکوع و سجود را، هفتتوشه بگویند .
و دو رکعت نماز مالک الزمان بگذارند، بر این نسق که در [ هنگام قرائت سورهی ] ثنا زیرا به « إِیّاکَ نَعْبُدُ وَ إِیّاکَ نَسْتَعینُ » برسند، آن را صد توشه بگویند، و بعد از آن ، فاتحه را تا پایان بخوانند . رکعت دوم را نیز به همین روش جاری ساختن دهند . تسبیح رکوع و سجود را نیز هفتتوشه بگویند . زمانی که نماز به انتها رسید، تهلیل (یعنی، لا اله الا الله) [8] بگویند و تسبیح فاطمهی زهرا علیها السلام را بگویند . آنگاه رمز بر سجده گذاشته، صد توشه صلوات بر پیغمبر و آلش، صلوات الله علیهم، بفرستند .
و این نقل، از لفظ میمون امام علیه السلام می باشد که فرمود :
« فمن صلاهما، فکانما صلی فی البیت العتیق ؛ »
هر که، این دو رکعت [ یا این که این دو نماز ] را بخواند، گویی در منزلی کعبه آن را خوانده است . .
امام علیه السلام فرمود: «تو برو رسالتخویش را اجرا بده . ما، دراین مکان، علامتی میگذاریم که گواه گفتار تو باشد . برو به نزد سید ابوالحسن، و بگو تا برخیزد و بیاید و آن مرد را بیاورد و فایده چندین ساله را از وی بگیرد و به دیگرافراد دهد تا بنای مسجد بنهند، و باقی وجوه را از رهق [7] به حوزهی اردهال پک پذیرایی ترحیم مشهد که ملک ما میباشد، بیاورد، و مسجد را کل نماید، و نصف رهق را بر این مسجد وقف کردیم که سالانه وجوه آن را بیاورند و صرف عمارت مسجد نمایند .
عموم را بگو تا بهاین موضع رغبت نمایند و عزیز بدارند و چهار رکعت نماز در این جا بگذارند: دو رکعت تحیت مسجد، در هر رکعتی، یک توشه «سورهی ثنا» و هفتتوشه سورهی « قُلْ هُوَ اللّهُ أَحَدٌ » بخوانند و تسبیح رکوع و سجود را، هفتتوشه بگویند .
و دو رکعت نماز مالک الزمان بگذارند، بر این نسق که در [ هنگام قرائت سورهی ] ثنا زیرا به « إِیّاکَ نَعْبُدُ وَ إِیّاکَ نَسْتَعینُ » برسند، آن را صد توشه بگویند، و بعد از آن ، فاتحه را تا پایان بخوانند . رکعت دوم را نیز به همین روش جاری ساختن دهند . تسبیح رکوع و سجود را نیز هفتتوشه بگویند . زمانی که نماز به انتها رسید، تهلیل (یعنی، لا اله الا الله) [8] بگویند و تسبیح فاطمهی زهرا علیها السلام را بگویند . آنگاه رمز بر سجده گذاشته، صد توشه صلوات بر پیغمبر و آلش، صلوات الله علیهم، بفرستند .
و این نقل، از لفظ میمون امام علیه السلام می باشد که فرمود :
« فمن صلاهما، فکانما صلی فی البیت العتیق ؛ »
هر که، این دو رکعت [ یا این که این دو نماز ] را بخواند، گویی در منزلی کعبه آن را خوانده است . .