این قسمت از مسجد دامغان ، تا سال ۱۳۴۰ هـ.ش پک پذیرایی ترحیم مشهد مخروبه بود، که به کارایی همسایه و معماران محلی همانند حاج علی اصغر مرشدی احیا شد. مـسـجـد در صحنی به مساحت ۶۹۵ / ۵ متر و در ساخته شد. ایـن مسجد، به استثنای چهارستون باریک حمل کننده نورگیر که به صورت گنبد مسجدالاقصی تشکیل‌شده ردیف امتداد بازار قدیم شهر، ایجاد شده است.
در نصیب غرب مسجد تاریخانه ایـن صـحـن سرویس بهداشتی و وضوخانه مسجد جای دارد، که بوسیله یک درب ورودی به قسمت چهارم پیوند میخورد در شمال این نصیب نورگیری قرار گرفته میباشد که یکسری پنجره به بازار داراست. قسمت زنانه مسجد به طور بالکن میباشد و در قسمت شرقی جای‌دارد.
چهار در تعالی توسط سه پلکان صحن داخلی را بـه حـیاط مـتصـل می نماید در جنوب غربی ساختمان دری جای‌دارد که سازه را به صحن قسمت چهارم متصل می کند.
مسجد دامغان پلانی مستطیل صورت داراست که به طور یک شبستان در جهت قبله با یک تراس مرکزی و رواقی در حوالی آن میباشد.
مسجد تاریخانه شبستان هفت دهانه داراست که دو دهانه آن در طرفین در راستای رواقها و پنج دهانه در نمای اساسی مشاهده میشود.
ستونهای مسجد تاریخانه ۳۴ عدد بوده که موقتی ۲۶ عدد آن‌ها مانده میباشد که ۱۸ ردیف آن در شبستان مهم واقع و سایر در نزدیکی ایوان قرار دارا‌هستند.
ستونها با آجرهایی به بعد ها ۷ × ۳۴ × ۳۴ سانتی متر مشابه آجرهای زمان ساسانی ایجاد شده است. گوشه و کنار هر ردیف نزدیک به ۵ متر و قطر آن حدود ۱/۶ متر میباشد.
در شبستان مهم مسجد دامغان ، دهانه میانی پهناور خیس میباشد و در آن محراب و منبر قرار داشته میباشد که اکنون صرفا محل محراب آن مانده و منبر آن نزدیک به سالهای ۱۳۵۵-۱۳۵۶ ش تخریب گردیده‌است.
منبر مسجد دامغان، که در درون مسجد تشکیل شده، وجه اشتراک بیشتری با منبر قبطیان دارااست و افزون بر آن بیشتر از خشتهای گلی یا این که چوب در آن مصرف شده میباشد.
این قسمت از مسجد دامغان ، تا سال ۱۳۴۰ هـ.ش پک پذیرایی ترحیم مشهد مخروبه بود، که به کارایی همسایه و معماران محلی همانند حاج علی اصغر مرشدی احیا شد. مـسـجـد در صحنی به مساحت ۶۹۵ / ۵ متر و در ساخته شد. ایـن مسجد، به استثنای چهارستون باریک حمل کننده نورگیر که به صورت گنبد مسجدالاقصی تشکیل‌شده ردیف امتداد بازار قدیم شهر، ایجاد شده است.
در نصیب غرب مسجد تاریخانه ایـن صـحـن سرویس بهداشتی و وضوخانه مسجد جای دارد، که بوسیله یک درب ورودی به قسمت چهارم پیوند میخورد در شمال این نصیب نورگیری قرار گرفته میباشد که یکسری پنجره به بازار داراست. قسمت زنانه مسجد به طور بالکن میباشد و در قسمت شرقی جای‌دارد.
چهار در تعالی توسط سه پلکان صحن داخلی را بـه حـیاط مـتصـل می نماید در جنوب غربی ساختمان دری جای‌دارد که سازه را به صحن قسمت چهارم متصل می کند.
مسجد دامغان پلانی مستطیل صورت داراست که به طور یک شبستان در جهت قبله با یک تراس مرکزی و رواقی در حوالی آن میباشد.
مسجد تاریخانه شبستان هفت دهانه داراست که دو دهانه آن در طرفین در راستای رواقها و پنج دهانه در نمای اساسی مشاهده میشود.
ستونهای مسجد تاریخانه ۳۴ عدد بوده که موقتی ۲۶ عدد آن‌ها مانده میباشد که ۱۸ ردیف آن در شبستان مهم واقع و سایر در نزدیکی ایوان قرار دارا‌هستند.
ستونها با آجرهایی به بعد ها ۷ × ۳۴ × ۳۴ سانتی متر مشابه آجرهای زمان ساسانی ایجاد شده است. گوشه و کنار هر ردیف نزدیک به ۵ متر و قطر آن حدود ۱/۶ متر میباشد.
در شبستان مهم مسجد دامغان ، دهانه میانی پهناور خیس میباشد و در آن محراب و منبر قرار داشته میباشد که اکنون صرفا محل محراب آن مانده و منبر آن نزدیک به سالهای ۱۳۵۵-۱۳۵۶ ش تخریب گردیده‌است.
منبر مسجد دامغان، که در درون مسجد تشکیل شده، وجه اشتراک بیشتری با منبر قبطیان دارااست و افزون بر آن بیشتر از خشتهای گلی یا این که چوب در آن مصرف شده میباشد.
تزئینات محراب